Diş tedavisinde kullanılan dolguların en eskisi amalgam dediğimiz dolgulardır. Son yıllarda çok konuşulan ve bu yüzden neredeyse hiç yapmadığımız amalgam dolgular civa ve gümüş karışımdan yapılmaktadır. Oldukça sağlam olan ve uzun yıllar kullanılan amalgam dolgunun içindeki cıvadan dolayı zararlı olduğu yönünde bir korku bulunmakla birlikte, cıvanın gümüşle reaksiyona girerek 2-3 saat içinde tamamen sertleşmesi sonucu artık cıva salınımı olamayacağı için sanılanın aksine zararlı değildir.

Fakat amalgamın zararlı olduğu yönündeki yaygın fikir, kompozit dolguların giderek kalitesinin artması ve istenilen sertliğe ulaşması sonucu birçok hekim, hastanın da ısrarı ile amalgamı tercih etmemektedir. Son yıllarda oldukça geliştirilen cam ionomer dolgular da toksik olmadıkları için özellikle çocuklarda tercih edilmektedir.

Günümüzde amaç, uygulanan diş tedavilerinin hem görsel hem fonksiyonel olarak tatmin edici olmasıdır. Bu nedenle yapılan dolguların da şekil ve renk olarak doğal diş formunda olması, dolgu sınırlarının belli olmaması, kişinin dolguyu kendi dişinden ayırt edememesi asıl hedeftir.

Estetik dolgu malzemesi kompozittir. Şekil verilebilme özelliğinde olup halojen ışıkla sertleştirilir ve dişe kimyasal olarak bağlanır. Önceki yıllarda metal dolguların daha dayanıklı ve fonksiyonel olduğuna inanılmasına rağmen gelişen teknolojiyle birlikte malzeme içeriği sağlamlaştırılmış, metal dolgulardan çok daha uzun ömürlü, estetik ve sağlıklı bir yapıya geçilmiştir.